- [лат. lex]
- [англ. law]
- [ор. закон]
- хууль.
- – 1. нарийвчилсан утгаараа нийгмийн амин чухал харилцааг зохицуулж, засаг төрийн төлөөлөгчдийн дээд байгууллага, эсхүл хүн амын хүсэл зоригийг шууд илэрхийлж батлан гаргасан хууль зүйн акт. Х. нь тухайн улсын эрх зүйн тогтолцооны үндсийг бүрдүүлнэ. Х. нь төрийн байгууллагын хэм хэмжээ тогтоосон бусад эрх зүйн акттай харьцуулахад хууль зүйн дээд хүчин чадлыг агуулна. Х. нь хэд хэдэн үе шатыг дамжсан батлан гаргах онцгой журам, хууль тогтоох үйл ажиллагааны тусгай процедурыг буй болгосон байна: хууль санаачлах, хуулийн төслийг хэлэлцэх, хуулийг батлах ба түүнийг нийтлэх. Тухайн улсын эрх зүйн тогтолцоог бүрдүүлэх ба нийгмийн харилцааг зохицуулах нэгдмэл арга болсон Х. нь тодорхой төрөлд хуваагдана. Тухайлбал, Х.-д агуулагдсан хэм хэмжээний ач холбогдлоор нь үндсэн хуулийн, органик, ердийн гэж ангилна. Ердийн Х.-ийг төрөлжүүлэн нэгтгэсэн ба төрөлжүүлэн нэгтгээгүй Х. хэмээн хуваана. үз. Үндсэн хууль, Органик хууль; 2. өргөн утгаараа бүх нийтээр заавал биелүүлэх журам болгон төрөөс хэм хэмжээ тогтоосон эрх зүйн бүх актыг хамарна. [1]
- ↑ С.Нарангэрэл “Монголын эрх зүйн англи, орос, латин хадмал эх толь бичиг", Улаанаатар 2015 он, дөрөв дэх хэвлэлт