ааль

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ȧ:l']

Үндэсний бичиг

ᠡ‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠯ᠊ᠢ

(агали)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Хүний төрөлхийн ба амьдралын явцад төлөвшин тогтсон зан байдал, ааш авир

II дай.

1. Алгуур, удаан, аяархан, аажим
2. Номхон, хүлцэнгүй, хүний үгээр

Нийлмэл үг

ааль муутай - ааш зан муутай

ааль явах - аяархан явах

ааль хүн - томоотой хүн

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

ааль нэр. ~ сайтай хөгшин, аалийг, аальд, аалиар, ааль­гүй

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠡ‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠯ᠊ᠢ  ᠶᠢ‍᠊ᠨ
ᠡ‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠯ᠊ᠢ ᠳ᠋ᠣ
ᠡ‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠯ᠊ᠢ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠡ‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠯ᠊ᠢ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠡ‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠯ᠊ᠢ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠡ‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠯ᠊ᠢ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠡ‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠯ᠊ᠢ ᠪᠡ᠊ᠨ

/~ийн /~д /~ийг /~аас /~аар /~тай /~аа

Хоршоо үг

• ааль авир - зан авир
• зан/зан ааль - зан байдал

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Ааль муутай охин

Арван сард дан цамц өмсдөг

Агь сайтай газар адуу олон

Ааль сайтай хүнд нөхөр олон

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Сайн аалиар нэр олох

Муу аалиар нэр гутах

Тайлбар: зан сайтай бол хэн бүхэнд нэр хүндтэй, зан муутай бол хүн бүхэнд нэр нь муу