ангалзуур

Монголоор

Үгийн дуудлага

[aŋǧalʣu:r]

Үндэсний бичиг

ᠡ‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᢉᡍ‍ᠠ‍᠊ᠯ᠊ᠵ‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊᠊ᠷ

(анггалжагур)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I тэм.

1. Ангалзах зантай хүн
2. Аальгүй
3. шилж. Дэл сул дэмий яриатай

II нэр.

1. Шувууны ангаахайн амны завжинд ургасан шар юм
2. шилж. Шувууны зулзага, ангаахай

III нэр.

1. Хонь ноослох том хайч.

IV урга.

1. Мажтан овгийн хээр тал, элсэрхэг, говирхог, хайр чулуутай газар ургадаг, цайвар, ягаавтар цэцэгтэй, навчиндаа өргөстэй, өндрөөшөө гучин см хүрдэг, олон наст өвс, зун, намарт хонь, ямаа, тэмээ иднэ; ялсаан ангалзуур.

Нийлмэл үг

ангалзуур амьтан - байнга ангалзаж явдаг хүн

ангалзуур хүүхэн - байнга чалчиж явдаг хүүхэн

ангаахайны ангалзуур - ангаахайн шар завж

шувууны ангалзуур - шувууны ангаахай

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

ан|гал|зуур тэм..

Хоршоо үг

• аальгүй ангалзуур - ичиж зовохоо мэдэхгүй сээтгэнүүр чалчаа