аялгуу

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ajalǧu:]

Үндэсний бичиг

ᠡ‍ᠠ‍ᠶᠡ᠊ᠯᡍᠣ

(айалгу)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Дуу хөгжмийн тус тусдаа биеэ дааж, яруу сайхан сонсогдохоор нэгэн зэрэг дуурьсан эгшиглэх олон аяны цогцос нийлбэр нэр
2. Авианы уран яруу зохирол
3. Үг ярианы дуудлага, хөг

II нэр.хэл шинж.

1. Нэгэн хэлний доторх нутаг нутгийн хэл ярианы онцлог шинжит төрх

Нийлмэл үг

дуу аялгууны ухаан - хөгжмийн давхар олон аяны зохирол, найрал, хэлбэр шинжийг судлах ухаан

аялгуу сайхан - яруу зохиролтой

аялгуу судлал - аливаа хэлний нутгийн аялгуу, аман аялгуу судалдаг хэл шинжлэлийн салбар

нутгийн аялгуу - нутаг нутагт хэлдэг аман яриа

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

аял|гуу нэр.

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠡ‍ᠠ‍ᠶᠡ᠊ᠯ‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠡ‍ᠠ‍ᠶᠡ᠊ᠯ‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠡ‍ᠠ‍ᠶᠡ᠊ᠯᡍᠣ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠡ‍ᠠ‍ᠶᠡ᠊ᠯ‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊᠊ᠨ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠡ‍ᠠ‍ᠶᠡ᠊ᠯᡍᠣ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠡ‍ᠠ‍ᠶᠡ᠊ᠯᡍᠣ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠡ‍ᠠ‍ᠶᠡ᠊ᠯᡍᠣ ᠪᠡ᠊‍᠊ᠨ
ᠡ‍ᠠ‍ᠶᠡ᠊ᠯᡍᠣ ᠨᠣ᠊ᡍᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ

/~ы /~д /~г /~аас /~аар /~тай /~аа /~нууд

Хоршоо үг

• дуу аялгуу - дуу авиа
• хөг аялгуу - хөгжмийн яруу сайхан хэмнэл
• хэл аялгуухэл шинж. - газар нутаг, нийгмийн талаар нягт холбоо бүхий хэсэг бүлэг хүний харилцдаг тухайн хэлний салбар, мөн тэдгээр салбар хэлнүүдийн ерөнхий нэр
• үг аялгуу - хэлний үндсэн нэгж болон түүний хэлэхүйн ялгаа

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Арьсны хэнгэргийг мянган дохиур дэлдэвч

Аялгуу хөгийг нэгэн дохиурт тогтоодог