бадарчин

Монголоор

Үгийн дуудлага

[badarʧin]

Үндэсний бичиг

ᠪᠠᠳᠢᠷᠴᠢᠨ

(бадирчин)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.хуучир.

1. Бадар гуйгч хүн, бадар аягатан;
2. Буян хийхээр олноос нэмэр, хандив гуйж явдаг, хавчиг үүрэг үүрсэн, нэг буюу хоёр таяг мод барьсан хүн

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

ба|дар|чин нэр. бадарч­наар, бадарчинд

Хоршоо үг

• бадарчин савираачин - орон гэргүй тэнүүлчин

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Баавгай барст халдав гэх шиг

Бадарчин банчинд яахав

Бадарчин баярлах цаг болоогүй

Бадарчин явахаараа айлгадаг

Ямаа бахирахаараа айлгадаг

Баян хүн наян гэмтэй

Бадарчин хүн насандаа гэмтэй

Баян хүн ноёноос айхгүй

Бадарчин хүн нохойноос айхгүй

Баян хүнд арван зовлон

Бадарчин хүнд нэг зовлон

Баян хүнд бялдууч олон

Бадарчин хүнд басагч олон

Баян хүнд ноён гэм

Бадарчин хүнд үхдэл гэм

Баян хүний нэг цагийн хоол

Бадарчин хүний нэг жилийн хүнс

Баян хүний өгөх нь худал

Бадарчин хүний тарни нь худал

Баян хүний унага даага элмэг

Бадарчин хүний үг хэлмэг

Туулай жимээрээ

Бадарчин замаараа

Аман зохиолд орсон нь

бадарчин нэр.хуучир. #Бадар гуйгч хүн, бадар аягатан; #Буян хийхээр олноос нэмэр, хандив гуйж явдаг, хавчиг үүрэг үүрсэн, нэг буюу хоёр таяг мод барьсан хүн: бадарчны үлгэр - шог хошин үлгэрийн зүйл

Зүйр үг

Бадарчин явсан газар балагтай

Батгана суусан газар өттэй

Тайлбар: муу юмны уршиг их

Цэцэн үг

Бадарчны бөгс баастай

Баяны бөгс тостой

Тайлбар: хүн ядуу доройгоо дарлаж, харин баян тарганд бялдуучилдаг