бич

Монголоор

Үгийн дуудлага

[biʧĭ]

Үндэсний бичиг

ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ

(бэчин)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. амьт. Дөрвөн мөчний эрхий хуруу нь бусад хуруунаасаа салангид учир атгаж авирахдаа сурамгай, урт гар, сүүл нарийн, гуя туранхай, бие бүхий хүнд маш ойр, хүнтэй адил шүдтэй хүн дүрст амьтан
2. зурхай. Билгийн тооллын арван хоёр эрхтний есдэхийн нэр

Нийлмэл үг

алтан мич амьт. - урт сүүлтэй, алтан утас мэт гялалзсан шар үстэй нэг зүйл мич

бичин сар - VIII.5IX.5 хооронд тохиох хугацаа; бичний ороо орж, модноос буун газраар жимс түүх цаг

бич өдөр - сар бүрийн бич эзэлсэн өдөр, сарын зурхайн долоодахь нь

бичин цаг - 15.4017.40 цаг

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

бич амьт.. бичин, бичний, бичийг, бичинд, бичнээс, би­чээр

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠊ᠢ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊‍ᠨ᠋‍ ᠢᠶᠡᠷ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊‍ᠨ᠋‍ ᠢᠶᠡ‍᠊ᠨ
ᠪᠡᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠨᠣ᠊ᠬᠥᠣ᠊᠊ᠨ

/~ний /~д /~ийг /~ээс /~ээр /~тэй /~рүү /~ээ /~үүд

Хэлц үг

Ганбу

Хэвшмэл хэлц

Барсгүй ууланд

Бич хаан сууна