булга

Монголоор

Үгийн дуудлага

[bulăǧʌ]

Үндэсний бичиг

ᠪᠤ᠊ᠯ‍ᠠ‍᠊ᠭ᠎᠎ᠠ
ᠪᠤ᠊ᠯᡍᠣ

(булаг-а) ойн ~ (булгу) ~ татах

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I #амьт.

1. Суусрынхан овгийн, уул хад, ойд нутагладаг, махчтаны баг, урт сүүлтэй, зөөлөн сорлог үстэй, ихэнхдээ бор, хүрэн, бараан өнгөтэй, арьс нь үнэтэй, багавтар биет үслэг амьтан
2. Булганы арьсаар хийсэн

II дай.

1. Огцом хуга татах, хуга цохих; иш үндэс, углуургаас нь булгалан мултлах

Нийлмэл үг

булга шогшрох - булга дуугарах

булган дээл - булганы арьсан дээл

булган малгай - булганы арьсаар хийсэн малгай

булган таваг урга. - өнгө улаан, амт хүчтэй жимс

булганы идээ урга. - навч булганы тавагтай адил бөгөөд жижиг, хээр ургадаг өвс

булга өшиглөх - суга өшиглөх

булга татах - булгалан мултлах

булга цохих - тас цохих, булгалах

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

бул|га I.амьт.. булганы, булгыг, булганд, булгаар

Хэлц үг

Өвөрмөц хэлц

булган сүүлтэй - хийж бүтээсэн зүйл нь бусдад сайнаар нөлөөлөн үргэлжлэх, бусдыг араасаа дагуулах

Хэвшмэл хэлц

Буга алагдах эвэртээ

Булга алагдах үсэндээ

Булга шиг бултамхай

Үнэг шиг мэхлэмтгий

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Булгаар илэхэд уйлна

Бялуугаар зодоход инээнэ

Тайлбар: а.хүн дуртай зүйлдээ зовуурьтай байсан ч халшрахгүй, дургүй зүйлдээ амар байлаа ч хэрэгсэхгүй; б.хүн хал зовлон даадаг, жаргал даадаггүй