булчин

Монголоор

Үгийн дуудлага

[bulʧin]

Үндэсний бичиг

ᠪᠤ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋

(булчинг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. биезүй. Хүн, амьтны агших сунах чадалтай хөдөлгөөнт эрхтэн
2. Хүн, амьтны гар хөлний булцгар махны тусгай нэр
3. Шөрмөс холилдсон мах
4. шилж. Чадал тэнхээтэй, шөрмөслөг байдал

Нийлмэл үг

булчин агших - булчин агчих

булчин сулрах - булчин агших сунах нь муудах, тавирах

булчин сунах - булчин нь уртсах

булчин тасрах - гар хөлний булчин мах тасрах

булчинтай залуу - шөрмөстэй залуу, чадалтай залуу

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

бул|чин нэр. ~ задрах тахал шилж. (чадал) ~тай залуу, булчингийн, булчинг, булчинд, булчингаар

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠪᠤ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠤ‍᠊ᠨ
ᠪᠤ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠳ᠋ᠣ
ᠪᠤ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠊ᠢ
ᠪᠤ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠪᠤ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠢᠶᠡᠷ
ᠪᠤ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠪᠤ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠪᠤ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠢᠶᠡ‍᠊ᠨ
ᠪᠤ᠊ᠯᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋ ᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ

/~гийн /~д /~г /~аас /~аар /~тай /~руу /~аа /~ууд

Хоршоо үг

• булчин мах - гар хөлийн булцгар мах
• булчин шөрмөс - эд эрхтнийг хөдөлгөх эрхтэн

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Булхай буруу хандана

Булчин өөр лүүгээ хандана

Булхай гадагшаа хандана

Булчин дотогшоо хандана

Булчин бурхан

Хэрсэн чөтгөр

Буянгүй хүнд

Булчин мах таарна

Гар бариад

Бугуй барих

Бугуй бариад

Булчин атгах