бууц

Монголоор

Үгийн дуудлага

[bu:ʦʌ]

Үндэсний бичиг

ᠪᠡᡍᠣ᠊ᠴ᠊ᠨ

(багуча)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. Нутаглаж, буудаллаж байсан газар, гэр хотын ором
2. Нутаглаж байсан газарт тогтсон малын өтөг баас

Нийлмэл үг

айлын бууц - айл нүүсний ором

аянчны бууц - аянчны хоносон газар

өвөлжөөний бууц - өвөлжөөний өтөг

өгөршсөн бууц - удсан бууц

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

бууц нэр. өтөг ~ хорш., бууцны, бууцыг, бууцанд, бууцнаас, бууцаар

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠪᠡᡍᠣ᠊ᠴ‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠪᠡᡍᠣ᠊ᠴ‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠪᠡᡍᠣ᠊ᠴ᠊ᠨ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠪᠡᡍᠣ᠊ᠴ‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠪᠡᡍᠣ᠊ᠴ᠊ᠨ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠪᠡᡍᠣ᠊ᠴ᠊ᠨ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠪᠡᡍᠣ᠊ᠴ᠊ᠨ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠪᠡᡍᠣ᠊ᠴ᠊ᠨ ᠪᠡ᠊ᠨ

/~ы /~д /~ыг /~аас /~аар /~тай /~руу /~аа

Хоршоо үг

• бууц буурь - нутаг бууц
• бууц отог - нутаг отог
• нутаг бууц - амьдран суух газар
• бууц хөрзөн - малын өтөг баас болон түүний дагтаршиж хатуу болсон нь
• бууц шивх - малын дагширч хатсан өтөг бүхий хэвтэш
• өтөг бууц - а.хотонд хуримтлагдсан баас, аргал хорголын хэмхдэг; б.аргал хорголын хэмхдэгтэй айлын буурь, нутаглаж байсан газар