бэлгэ

Монголоор

Үгийн дуудлага

[belgĕ]

Үндэсний бичиг

ᠪᠡ᠊ᠯᠭᠡᠡ᠋

(бэлгэ) ≠ бэлэг

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Шинж, тэмдэг, совин ёр, илбэ
2. Өлзий ерөөл

II нэр.

1. Хүн, амьтны им эрхтэн
2. хуучир. Харуул манаа зэрэгт хэрэглэдэг тэмдэг шошго.

III.

1. бэлгэ тэмдэг тоо. (дөчин нэгэн оронтой тооны нэр), их бэлгэ тэмдэг (дөчин хоёр оронтой тооны нэр).

IV.

1. нэр. Мэргэ, төлгө.

Нийлмэл үг

амны бэлгэ - ерөөл

бэлгэ муутай - муу ёрын

бэлгэ сайтай - сайны ерөөлтэй

бэлгэ зохиох - ерөөл зохиох

бэлгэ эрхтэн - хүн, амьтны хүйс ялгах эрхтэн

бэлгийн замын өвчин - бэлгийн замаар дамжих халдварт өвчин

эм бэлгэ - эм хүн, амьтны им эрхтэн

эр бэлгэ - эр хүн, амьтны им эрхтэн

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

бэл|гэ нэр. билиг, бэл­гийн, бэлгэд, бэлгээр, бэлгэтэй

Хоршоо үг

• бэлгэ ёр - шинж тэмдэг
• бэлгэ тэмдэг - а.шинж тэмдэг, ёр тэмдэг; б.дөчин нэгэн оронтой тооны нэр
• бэлгэ шинж - тэмдэг, чанар байдал
• зөн бэлгэ - оюун ухаанаас гадуур сэрэгдэн төсөөлөгдөх зүйл
• бэлгэ дэмбэрэл - учрал ерөөл
• өлзий бэлгэ - сайн хувь ерөөл

Товчилсон үгХэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Бэлгэ дэмбэрэл баясахын хань

Бэлчээр ус малжихын

Аман зохиолд орсон нь

Монгол хүн бэлгээрээ

Тайлбар: монголчууд бэлгэ дэмбэрлийг эрхэмлэдэг