бүдрэх

Монголоор

Үгийн дуудлага

[bderә]

Үндэсний бичиг

ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠬᠥ

(бүдүри)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

үйл.

1. Хүн, амьтны хөл юманд торж биеийн тэнцвэр алдагдан унан алдах
2. шилж. Осолдон эндэх, буруудах

Нийлмэл үг

бүдрэн унах - тээглэн унах

торж бүдрэх - хөл юманд торж тээглэх

хөл бүдрэх - хөл юманд тээглэх

амьдралд бүдрэх - амьдралд алдах

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

бүд|р/эх үйл. бүдэр, бүдэр­чээ, бүдрэв, бүдэрч, бүдрэвч; бүдэрчих

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠬᠥᠯ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠴ᠊ᠢ᠊ᠭᠡᠡ᠋
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠣ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠭᠡᠣ᠊᠊‍᠊ᠨ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊᠊‍᠊ᠨ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᢉ‍ᠰ‍‍ᠠ‍ᠭᠡ᠊ᠷ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠪᠡᠴᠣ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠪᠡᠯ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠪᠡ‍ᠰ‍ᠣ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊᠊ᠮ‍ᠠ‍ᢉᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍ᠯ᠎ᠠ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠬᠥ᠊ᠯ‍ᠠ‍᠊ᠷ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠩ‍ᠬᠥᠳ᠋᠊‍᠊ᠨ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᢉ‍ᠰ‍‍ᠠ‍᠊‍᠊ᠨ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠭᠡᠡ᠋ ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠭᠡ᠊ᠢ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠬᠥ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊᠊ᠮ‍ᠠ‍᠊ᠷ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠬᠥ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠯ ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠭᠡ᠊ᠢ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊᠊ᠯᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠬᠥ‍ᠰ‍᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍᠊ᠢ ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠭᠡ᠊ᠢ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠎ᠠ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠭᠡ᠊ᠷ‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠭᠡ‍ᠰ‍‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠭᠡᠴ᠊ᠢ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠬᠥ᠊ᠵ‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠪᠡᠡ᠋
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊᠊ᠵ‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠯ᠎ᠠ
ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ᠎ᠠ

/~үүл /~чих /~ч /~ээд /~н /~сээр /~вч /~вэл /~вээс /~мэгц /~тэл /~хлээр /~нгүүт /~сэн /~ээ(гүй)᠎ /~дэг /~х /~мээр /~хүйц /~лгүй /~лтэй /~үүштэй /~шгүй /~е /~г /~ээрэй /~ээсэй /~ээч /~үүзэй /~в /~чээ /~лээ /~нэ

Хэлц үг

Өвөрмөц хэлц

нэг бүдэрвэл долоо бүдрэх - байн байн бүдрэх, нэг буруудвал нэг хэсэг буруудна

↑нэг бүдэрвэл долоо бүдрэх

↑ хааг нь бүдрэхэд гуяыг нь ташуурдах

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Бөхийсөн дээр нь түлхэж

Бүдэрсэн дээр нь нудрах

Тайлбар: алдаа дутагдал гаргасан хүнийг сургаж хүмүүжүүлэхийн оронд муу муухайг нь үзэх гэж улайх