галуу(н)

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ǧaltᴧ]

Үндэсний бичиг

(галту)

Үгийн утга

амьm.

1. Урт хүзүүтэй, хавтгай хамшгар урт хошуутай, хөөвөр өд сайтай, усны, нүүдлийн шувуу

Холбоо үг

галуу үржүүлэх - галуу өсгөх

галууны байр/галууны хашаа - галуу байрлах газар

галууны дэгдээхэй/галууны зулзага - галууны үр төл

бор галуу амьт. - зэрлэг галууны нэг зүйл

хярууч галуу амьт. - зэрлэг галуу

чүй галуу - нэг зүйл хар толгойт галуу

галуун идээр урга. - нуга, элсэн товцог, гуу жалгын хөвөө ирмэгээр ургадаг олон наст өвс

галуун таваг урга. - шувууны таваг мэт хэлбэр бүхий навчтай, хорин сантиметр орчим өндөр, ишийн бүдүүн нь дэрсний хир, говирхог газар ургадаг, шарилжны төрлийн дэрсэрхүү өвс

Хоршоо үг

• ангир галуу - усны шувууд
• хун галуу - хун, галуу зэрэг үзэсгэлэнтэй шувуу

Өвөрмөц хэлц

галуу дуурайж хэрээ хөлөө хөлдөөх - өөрт ахадсан, зохисгүй юм дуурайж хохирох

галуун хүзүүт - өндөр нарийн хоолойтой шил, ваараар хийсэн сав, голдуу архи дарс хийнэ

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Галуу явбал дуугаа

Хүн явбал нэрээ

Тайлбар: хэзээ хаана ч явсан нэр төрөө хичээж хамгаалж явах нь чухал