дааварлах

Монголоор

Үгийн дуудлага

[]

Үндэсний бичиг

ᠲ᠋‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍ᠪᠤ᠊ᠷ᠊ᠢ᠊᠊ᠯ‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠣ

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I үйл.хуучир.

1. Даавар ихдэх өвчин тусах.

II үйл.

1. Шингэн зүйл гадаргууд аажмаар нэвчин гарч ирэх
2. Ямар нэг хатуу биетийн гадаргууд ус, чийг мөхлөгөөр тогтох, хөлрөх
3. шилж. Сэтгэлд бодол орох, юм санах

III үйл.

1. Хүнд хүчрийг тэсвэрлэн чадах

Утга зохиолын жишээ

Тос дааварласан цүндгэр ширэн борвитой айраг. Ц.Уламбаяр. Зовлон жаргал;

Тос дааварласан хүрэн бор царайтай. Б.Бааст. Алтайн хөх дөнөн)

Түүний хөлс дааварласан бор царай “ижий минь ийм юм дахин надад битгий хэлээрэй” гэсэн тод үгээр гэрэлтэж байлаа. Ч.Лодойдамба. Тунгалаг Тамир.,

Даарч явахаар дааварлаж яв. Ж.Дашдорж. Монгол цэцэн үгийн далай;

Чиний хуурамч инээдийн цаана чухам ямар хор дааварлаж байгаа бол доо. П.Хорлоо. Багш.

Нийлмэл үг

тос дааварлах - а.юмны өнгөнд тос ихээр тогтох, тос өнгөц нэвчих; б.хөлс мэлчигнэх

ус дааварлах - а.газрын гүнээс ус нэвчин гарах; б.савнаас ус нэвчин гарах

хөлс дааварлах - хөлс бурзайх

уур дааварлах - уурны усан дусал бөөгнөрөн тунарах

хор дааварлах - хорт сэтгэл төрөх

аян замыг дааварлах - аян замыг туулан гарах

хүйтнийг дааварлах - жавар, салхийг тэсвэрлэх

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

даа|вар|ла/х үйл. дааварлана, дааварлалаа, даа­варлаж; дааварлачих