дууч

Монголоор

Үгийн дуудлага

[]

Үндэсний бичиг

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. Дуулах мэргэжилтэй хүн
2. Жиргэн донгодомтгой
3. Хөлсөөр хүнийг зугаацуулагч

Нийлмэл үг

ардын дуучин - а.ард олондоо нэр хүндтэй дуучин; б.дуучдад олгох төрийн дээд цол, шагнал

гавьяат дуучин - дуучдад олгох төрийн дээд цол

гоцлол дуучин - дан хоолойгоор ялгаран дуулах дуучин

дуучин удамтай - уг удамдаа дуучин хүнтэй

дууч бялзуухай амьт. - жиргээ бялзуухай

дууч шувуу амьт. - шаргалдуу хэвлийтэй, бор ногоовтор зоотой, ой хөвчөөр амьдардаг, сайхан жиргэдэг нүүдлийн шувуу, борлог дууч шувуу, живэрт дууч шувуу, ногоовтор дууч шувуу, умардын дууч шувуу зэрэг зүйлтэй

дууч цоровдой амьт. - цоровдойн нэгэн зүйл

дууч эм хуучир. - дуу дуулдаг нэрийн дор биеэ үнэлэн амьдрагч эмэгтэй; янхан

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

дууч нэр. эрх чөлөөний ~, дуучийн, дуу­чаас, дуулаач

Хоршоо үг

• дууч хуурч - дуу хөгжимд гаргуун авъяастай

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Дууч хүн довон дээр

Хуурч хүн хувьгүй