дэвсгэр

Монголоор

Үгийн дуудлага

[dewesxer]

Үндэсний бичиг

ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠪᠢ‍ᠰ‍ᠭᠡ᠊ᠷ

(дэбисхэр)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Дэвсдэг юм
2. Орон нутаг
3. Олон өнгө холимог юмны ар, голлох суурь өнгө
4. Мөнгөн тэмдэгт цаас
5. Юмны чадал чинээ, бэл бэнчин;
6. Ерөнхий суурь мэдлэг

II амьт.

1. Харцгай хиргуй.

Нийлмэл үг

дэвсгэрийн сугсуурга - дэвсгэрийн гадуурх даавуун бүрээс, даавуун дугтуй, углаа бөс

дэвсгэр зураг - дээрээс нь тодорхойлон үзүүлсэн хавтгай зураг, план

дэвсгэр аман аялгуу хэл шинж. - голлох аман аялгуу

газар дэвсгэр - газар нутаг

дэвсгэр будаг - суурь өнгө

дэвсгэр хөг - хөгжмийн бүтээлийн үндсэн хөг

дэвсгэр ус - далай, тэнгис, усан сангийн аль тохиромжтой хэсэгт сонгож тогтоосон хил хязгаартай усан талбай

улаан дэвсгэртэй хоргой - голлох суурь өнгө нь улаан хоргой

тавтын дэвсгэр - цаасан мөнгөний тавтын нэгж

дэвсгэр үсэг - уйгаржин монгол бичгийн зөв бичих зүйд амьгүй орж болдог гийгүүлэгч үсэг

хатуу дэвсгэр - хатуу гийгүүлэгчийн дэвсгэрлэсэн нь

дэвсгэр гишүүн - үг, үеийг эцэст орсон гишүүн

зөөлөн дэвсгэр - зөөлөн гийгүүлэгчийн дэвсгэрлэсэн нь

гадаад хэлний дэвсгэр сайтай хүн - гадаад хэлний үндсэн мэдлэг сайтай хүн

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

дэвс|гэр нэр. дэвсгэрийн, дэвсгэрт, дэвсгэрээс

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠪᠢ‍ᠰ‍ᠭᠡ᠊ᠷ ᠤ‍᠊ᠨ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠪᠢ‍ᠰ‍ᠭᠡ᠊ᠷ ᠲ᠋ᠣ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠪᠢ‍ᠰ‍ᠭᠡ᠊ᠷ ᠊ᠢ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠪᠢ‍ᠰ‍ᠭᠡ᠊ᠷ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠪᠢ‍ᠰ‍ᠭᠡ᠊ᠷ ᠢᠶᠡᠷ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠪᠢ‍ᠰ‍ᠭᠡ᠊ᠷ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠪᠢ‍ᠰ‍ᠭᠡ᠊ᠷ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠪᠢ‍ᠰ‍ᠭᠡ᠊ᠷ ᠢᠶᠡ‍᠊ᠨ
ᠲ᠋‍ᠠ‍ᠪᠢ‍ᠰ‍ᠭᠡ᠊ᠷ ᠣ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ

/~ийн /~т /~ийг /~ээс /~ээр /~тэй /~рүү /~ээ /~үүд

Хоршоо үг

• дэвсгэр хөнжил - хөнжил дэвсгэр
• гудас дэвсгэр - хэвтэх, унтахад зориулсан зөөлөн хэрэглэл
• олбог дэвсгэр - дээр нь суух, унтах зориулалттай зүйл
• ор дэвсгэр - унтаж хэвтэх үед хучиж дэвсэх хэрэглэл, ор хөнжил, гудас сэлт
• хөнжил дэвсгэр - нөмөрч унтах, дэвсэж хэвтэх зүйл
• нутаг дэвсгэр - тодорхой хил хязгаарын доторх газар нутаг

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Дэлхийг тойрсон бадарчинд

Дэвсгэр ширдэг гэж байдаггүй

Дэр богино бол хүзүүнд муу

Дэвсгэр нимгэн бол сүүжинд муу