дөш

Монголоор

Үгийн дуудлага

[dцʃĭ]

Үндэсний бичиг

ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍᠊ᠢ

(дөси)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. Төмөрлөгийн зүйлийг дээр нь тавьж давтан цохих хэрэгсэл
2. эрдэс. Хар хүрэн өнгөтэй, хагалбаас шар зэв гардаг хавтгай дөрвөлжин хэлбэртэй чулуу, эмнэлэгт хэрэглэнэ; дөш чулуу (дөрвөлжин чулуу
3. шилж. Хөлдүү.

Нийлмэл үг

гүн зэрэгтэй дөш - нарийн урлал хийдэг дөш

хөлтэй дөш - тулгуур суурьтай дөш

гадсан дөш - шовх хэлбэрийн дөш

ширмэл дөш - ширээж хатаасан дөш

дархны дөш - төмөрлөгийн зүйлийг давтах, цувих хэрэгсэл

азарган дөш - мунцгар бөөрөнхий дөш

зуудаг дөш - төмөр мод зэргийг хавчуулдаг, хошуундаа чангалдаг бариул бүхий дөш

тахир дөш - мөнгө хөөдөг дөш

тагилтай дөш - төмөр, мөнгө нүхлэх, тав хадахад хэрэглэх дөш

дөшний суурь - дөшийг хөдөлгөөнгүй болгон бэхлэх суурь

дөшний толь - дөшний гөлгөр нүүр

дөш эмээл - дөрвөдүүдийн хэрэглэж байсан хуучны эмээл

дөшин чулуу тогл. - шоо дөрвөлжин чулууг ханын толгойноос уяж аргамжсанаа тайлахгүйгээр салган авах арга ухааныг уралдуулдаг монгол наадам

#биезүй. Дунд чихний нэгэн яс жижиг -

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

дөш нэр. дөшний, дө­шинд, дөшнөөс, о.тоо дөшнүүд

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍᠊ᠢ  ᠶᠢ‍᠊ᠨ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍᠊ᠢ ᠳ᠋ᠣ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍᠊ᠢ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍᠊ᠢ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍᠊ᠢ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍᠊ᠢ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍᠊ᠢ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍᠊ᠢ ᠪᠡ᠊‍᠊ᠨ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍᠊ᠢ ᠨᠣ᠊ᠬᠥᠣ᠊᠊ᠨ

/~ий /~д /~ийг /~өөс /~өөр /~тэй /~рүү /~өө /~үүд

Хоршоо үг

• алх дөш - төмөрлөгийн зүйлийг давтах, нимгэлэн цохих багаж, хэрэгсэл

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Дөш болж лантуугаар балбаж зовохын оронд

Лантуу болсон нь дээр

Дөш дөшний мундаг ондоо

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Дөргүй үхрийг номхон гэдэггүй

Дөшгүй хүнийг дархан гэдэггүй

Тайлбар: чадвар дадал олоогүй байж мэдсэн сурсан гэж сайрхаж болохгүй