жинчин

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ʤiŋʧin]

Үндэсний бичиг

ᠵ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᢉᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ

(жингчин)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. Жин тээж яваа хүн

Нийлмэл үг

жинчин ард - жин тээдэг ард

жинчин хүн - жин тээж сурсан хүн

идэр жинчин - жинд яваа залуу хүн

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

жин|чин нэр. жинчинд, жинчнээр, о.тоо жинчид

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠵ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᢉᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠵ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᢉᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠵ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᢉᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠊ᠢ
ᠵ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᢉᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠵ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᢉᠴ᠊ᠢ᠊᠊‍ᠨ᠋‍ ᠢᠶᠡᠷ
ᠵ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᢉᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠵ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᢉᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠵ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᢉᠴ᠊ᠢ᠊᠊‍ᠨ᠋‍ ᠢᠶᠡ‍᠊ᠨ
ᠵ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᢉᠴ᠊ᠢ᠊ᠣ᠊᠊ᠨ

/~ий /~д /~г /~ээс /~ээр /~тэй /~рүү /~ээ /~д

Хоршоо үг

• аянчин жинчин - аян жин тээдэг хүн