заваан

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ʣawa:n]

Үндэсний бичиг

ᠵ‍ᠠ‍ᠪᠡᡍ‍ᠠ‍᠊ᠨ

(жабаган)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

тэм.

1. Хоол хүнсний амт шимт, тос нүнжиг муу­тай нь
2. Хүн, амьтны болхи бүдүүлэг балиар хааш яаш байдалтай нь; заваан ажилтай хүн (үр дүн, эцэс төгсгөл байхгүй, эргэж буцсан дампуу ажилтай хүн
3. яриа. Жигшмээр, зэвүүцмээр байдал
4. Ургамлын зүйл

Нийлмэл үг

заваан будаа - а.хог шороо, гаднын хольц ихтэй будаа; б.зунгааралдаж нялцайдаг будаа

заваан хоол - амт шимтгүй, бохир хоол

заваан үг - өөдгүй үг, ичгүүрэлтэй бүдүүлэг үг

заваан яриа - дургүй хүрэм, эх захгүй яриа

заваан дургана урга. - навч нь ялам модны навчтай адил болоод баахан нимгэн, цэцэгтэй нэг зүйл мод

заваан өлөн урга. - үет цагаан хулс бүхий хотгор газарт хольцолдон ургах нэг наст өвс

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

за|ваан тэм.. ~ газар (амтгүй) ~ хоол (бүдүүлэг) ~ үг яриа

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠵ‍ᠠ‍ᠪᠡᡍ‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ
ᠵ‍ᠠ‍ᠪᠡᡍ‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠨ

/~дуу /~дуухан

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Ажилгүй хүнийг зарагч олон

Аальгүй хүнийг жигшигч олон

Залхуу хүнийг зандрагч олон

Заваан хүнийг гологч олон

Заваан ам завжаар

Завхай явдал булчингаар

Заваан хүн өвдөх нь олон

Залхуу хүн үүрэглэх нь олон

Залхуу хүн тоногийн дайсан

Заваан хүн савны дайсан

Залхуу хүн хулчимтгай

Заваан хүн өвдөмтгий