манжлага

Монголоор

Үгийн дуудлага

[manʤĭlaǧʌ]

Үндэсний бичиг

ᠮ‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠵ᠊ᠢ᠊᠊ᠯ᠊ᠭ᠎᠎ᠠ

(манжилг-а)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. Эрдэнийн зүйл болон эд бөс зэргээр хийсэн унжуулан зүүх чимэглэлийн зүйл
2. Жанч нөмрөгийн захын залгаасанд унжуулан хийсэн бяцхан хэсгүүд

Утга зохиолын жишээ

Хүрээ тус бүр эрээн манжлага зүүн чимсэн нэг нэг зулзган хус бариад… байлаа. А.Толстой. Мөнгөн ноён.,

Анх тангадууд Нарангарвууг суварган оройтой цацаг манжлага болсон хүрээ буудалдаа авчран… байлгав. “Цог” сэтгүүл;

Манжлагатай захаа засан янзалж намбатай алхалсаар… байлаа. Д.Нацагдорж. Түүвэр зохиол.,

Манжлага бүчнүүдийг сайтар зангидав. В.Инжаннаши. Хөх судар.,

Нийлмэл үг

манжлага зүүх - элдэв янзын цацаг чимэг зүүх

манжлага оёх - биед зүүх цацаг чимэг оёх

нөмрөгийн манжлага - нөмрөгнөөс унжуулсан зүүлт чимэг

алтан манжлага урга. - авирч ургадаг шар цэцэгтэй, навч нь цувран ургах нэг наст өвслөг таримал ургамал

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

манж|ла|га нэр. ~ зүүх (унжлага) нөмрөгийн ~, манжлагын, манжлагад, манжлагаас, о.тоо манжлагууд

Хоршоо үг

• цацаг манжлага - унжуулан зүүх чимэглэлийн зүүлт
• манжлага бүч - хувцас хунарын оосор, унжлага

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Манжлагаа барин барин гүйж

Магнайгаа арчин арчин явах

Тайлбар: а.ихэд яарч сандран гүйх; б.зовж зүдрэх