Монголоор

засварлах

Үгийн гарал

засварлах

Үгийн дуудлага

засварлах
[maŋsu:r]

Үндэсний бичиг

засварлах
(мангсигура)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

засварлах
үйл.
  1. Мансууруулагч бодосоос хордох, мансууралд орох
  2. шилж. Дүйнгэтэн маанагтах

Утга зохиолын жишээ

засварлах
Цаг зуурын хоосон цэнгэлд мансуурах сэтгэлд ташуурч… билээ. С.Эрдэнэ. Хонгор зул;
Амьтны халуун цусанд мансуурсан чоно гэдэг ийм байдаг байна. Б.Бааст. Алтайн хөх дөнөн.,
Мансууран нозоорч “зөөлөн бөхөд” ялагдахын даваанд тулав. Б.Нямаа. Арандалынхан.

Ойролцоо үг

засварлах

Нийлмэл үг

засварлах
архинд мансуурах - архинд хордох
мансуурах дон - сэтгэхүйд нөлөөлөх ямар нэгэн эм, бодосыг олон удаа хэрэглэсээр сүүлдээ ямар ч аргаар хамаагүй уг бодосыг олж хэрэглэх шаардлагатай болох сэтгэцийн эмгэг
толгой нь мансуурах - толгой нь эргэн маанагтах, будлих
мансууран нозоорох - халууцан нойрмоглох

Зөв бичихзүй

засварлах

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

засварлах

ман|суу|р/ах үйл. *жаргал цэнгэлдээ ~ шилж. (дүйнгэдэх) толгой ~, ман­суурна, мансуурлаа, мансууръя, ман­суурч; мансуурцгаах, мансуурчих

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

засварлах

Орчуулга

засварлах

Товчилсон үг

засварлах

Өвөрмөц хэлц

засварлах
цэнгэлд мансуурах - жаргал цэнгэлд ихэд автах

Хэвшмэл хэлц

засварлах

Аман зохиолд орсон нь

засварлах