мануухай

Монголоор

Үгийн дуудлага

[manu:xai]

Үндэсний бичиг

ᠮ‍ᠠ‍‍ᠨ᠋‍ᠠᡍᠣ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠢ

(мануухаи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. Араатан, жигүүртнээс хот хороо, тариагаа хамгаалан босгосон хүн дүрст зүйл
2. шилж. Өөрийн гэсэн санаа бодолгүй, мэдлэг чадвар муутай, арчаагүй хүн

Утга зохиолын жишээ

Тэгэнгүүтээ сэм гарч хонины хашаанаас хөдсөн мануухай авав. С.Эрдэнэ. Малын хөлийн тоос.,

Ийм мануухайг хадлангийн бригадын даргаар яах гэж томилсон юм бэ? Ц.Ням-Осор. Юу гэнээ хө.,

Пунцаг тэднийг ширтэж, та нар биднийг юу ч мэдэхгүй махан мануухай гэж санаж байх шиг байна. Ц.Уламбаяр. Зовлон жаргал.

Нийлмэл үг

мануухай босгох - дээл, хүрэм зэргийг хүн дүрстэй болгон шовойлгох

хөдсөн мануухай - хөдсөөр хийсэн хүний дүрс

хүн биш мануухай - эрх мэдэлгүй, хүч дорой хүн

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

ма|нуу|хай нэр. мануухайн, мануухайд, мануухайнаас, мануухайгаар, о.тоо мануухайнууд

Хэлц үг

Өвөрмөц хэлц

махан мануухай - чадал хүч, хөдөлгөөн муутай, нунж дорой хүн

Хэвшмэл хэлц

Чоно орсон хойно

Мануухай босгоно

Аман зохиолд орсон нь

Цэцэн үг

Үүр цайсан хойно өндөр цагаан мануухай босгох

Тайлбар: өнгөрсөн хойно нь ашиггүй зүйл хийх