морьтон

Монголоор

Үгийн дуудлага

[mȯrĭton]

Үндэсний бичиг

ᠮᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ

(моритан)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. Морьтой хүн
2. хуучир. Дундад зууны үе дэх Баруун Европын феодал ноёрхогч ангийн доторх хамгийн доод давхаргын хүмүүс;

Нийлмэл үг

морьтон ард - морь бүхий ард

морьтон хүмүүс - морь унасан хүмүүс

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

морь|тон нэр. морьтны, морьтонд, морьтноор, о.тоо морьтнууд

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Морьтон нь явганы зовлонг мэдэхгүй

Ухна нь ишигний зовлонг мэдэхгүй

Морьтон нь явганыхаа зовлонг мэдэхгүй

Мэргэчүүд мунхагийн зовлонг мэдэхгүй

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Морьтныг мохоож

Явганыг зогсоох

Тайлбар: хэлэмгий, хэрүүлч

Монгол хүн ёсоо дээдэлдэг

Морьтон ард хүлгээ биширдэг

Тайлбар: монголчууд зан заншил, хүлэг морио эрхэмлэдэг