ороо

Монголоор

Үгийн дуудлага

[oro:]

Үндэсний бичиг

ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊᠊ᠭ᠎᠎ᠠ

(оруг-а)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I тэм.

1. Хялбар баригддаггүй, зугтамтгай байдал
2. шилж. Зээлсэн зүйлээ буцааж өгдөггүй буюу их удааж байж өгдөг зантай

II нэр.

1. Мал, ан амьтан, жигүүртэн шувууд хээл авах үедээ сүрэглэн нийлэх биологийн үйл ажиллагаа, от

Нийлмэл үг

ороо морь - барихад хэцүү, их зугтаадаг морь

өрөнд ороо хүн - бусдаас авсан юмаа буцааж өгөхдөө маш хойрго хүн

хандгайн ороо - хандгайн от

орооны үе/орооны цаг - от орох үе

ороо нь орох - от орох

ороо нь орсон буур - от нь орсон буур

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

о|роо нэр. хандгайн ~, орооны, ороонд, орооноос

Хоршоо үг

• от ороо - бэлгийн дур ихэд идэвхжсэн нь

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Алиа хүн алиадаа дуртай

Ороо морь ороодоо дуртай

Ороо морийг онгоцонд сурга

Омгорхог хүнийг олонхтой сурга

Ороо морийг ороогоор

Буруу хүнийг аргаар

Ороо морийг уургаар

Ууртай хүнийг аргаар

Ороо морь жороо шинжтэй

Отгон хүүхэн ноён шинжтэй

Ороо морь ижлээ олох

Ууртай хүн нөхрөө олох

Ороо нь ороогоо дагадаг

Оргио нь хөөрүүгээ дагадаг

Ороо нь ороогоо

Жороо нь жороогоо

Ороо ороогоо

Ороолон чөтгөрөө

Ууртай хүнийг аргаар

Ороо морийг уургаар

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Ороо нь го ж нь жго

Тайлбар: тохирч таарахаараа нийлэх

Ороо морийг уургаар

Ууртай хүнийг аргаар

Тайлбар: аливаа ажил үйлсэд тохирсон арга барилыг нь хэрэглэх