ороолон
Монголоор засварлах
Үгийн гарал засварлах
Үгийн дуудлага засварлах
- [oro:loŋ]
Үндэсний бичиг засварлах
- ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊᠊ᠯᠠᠠ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋
- (оруланг)
Үгийн утга засварлах
- I нэр.
- Үхдэлд оршсон буг, чөтгөр буюу боссон хүүр
- шилж. Маш дүрсгүй, дэггүй
- II амьт.
- Гөрөөс.
Ойролцоо үг засварлах
Нийлмэл үг засварлах
- ороолон болох - буг чөтгөр болох
Зөв бичихзүй засварлах
Кирил бичгийн зөв бичихзүй засварлах
о|роо|лон нэр.
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй засварлах
Орчуулга засварлах
Хоршоо үг засварлах
Товчилсон үг засварлах
Хэлц үг засварлах
Өвөрмөц хэлц засварлах
- босоо ороолон - а.дүрсгүй хүүхдийг муушаасан үг; б.шилж. маш элдэвтэй зальхай этгээд, дийлдэшгүй; в.зүс буруулан оргосон хүн
Хэвшмэл хэлц засварлах
- Ороо ороогоо
- Ороолон чөтгөрөө
Аман зохиолд орсон нь засварлах
Зүйр үг засварлах
- Ороо нь ороогооро
- Ороолон чөтгөрөөрөө
Тайлбар: таарч тохирохоороо нийлэх