орхиц

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ȯrxiʦʌ]

Үндэсний бичиг

ᠡᠣ᠊᠊ᠷᢉᠢᠴ᠊ᠨ

(орхича)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Бараа нэхэхэд ширхгийг хэрээдэслэн элтэлж хөндлөн орхин нэхэх хэрэгсэл;
2. Орхиж шидэх үйлийн хүчдэл;
3. хуучир. Байлдаанд хэрэглэдэг шовгор үзүүртэй шиддэг төмөр зэвсэг

II нэр.

1. Монгол бичгийн урагш татсан урт дүрстэй нэг зүйл тэмдэг

Нийлмэл үг

орхиц хаях - байлдааны үед шовгор үзүүртэй төмөр тараан хаях

орхиц татах - монгол бичгийн урагш татсан урт дүрс бичих

орхиц наймалж амьт. - толгой цээжний хуяг нь орхиц хэлбэртэй, хавчуур урт бөгөөд том, далайн ёроолд амьдардаг нэгэн зүйл наймалж

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

ор|хиц нэр. орхицыг, орхицод, орхицоор