суурин
Монголоор засварлах
Үгийн гарал засварлах
Үгийн дуудлага засварлах
- [su̇:rin]
Үндэсний бичиг засварлах
- ᠰᠠᡍᠣ᠊᠊ᠷ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ
- (сагурин)
Үгийн утга засварлах
- тэм.
- Байран, үргэлж байнга
- Суурьшил бүхий томоохон газар
Ойролцоо үг засварлах
Нийлмэл үг засварлах
- суурин суух - ийш тийшээ явалгүй байран байх
- суурин шувуу - нүүдэллэдэггүй, жилийн турш нэг газраа байран амьдардаг шувуу
- суурин жасаа хуучир. - дээр үед нийслэлд байсан аймгийн захирал
- төв суурин - хүн олноороо суурьшсан газар
- суурин газар - хүн амын нягтшил бүхий газар
- суурин гацаа - бага шиг хүй хүйгээр оршсон хүмүүс
- суурин иргэд - байнга нэг газраа оршин амьдардаг хүмүүс
Зөв бичихзүй засварлах
Кирил бичгийн зөв бичихзүй засварлах
суу|рин нэр. ~ амьдралтай (суурьшил газар) хот/төв ~ хорш., суурингийн, сууринд, суурингаас, о.тоо суурингууд
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй засварлах
Орчуулга засварлах
Хоршоо үг засварлах
- байран суурин - явдал суудал багатай, тогтвор суурьшилтай байдал
- хот суурин - хүн ам олноороо суурьшсан, барилга байшин, үйлдвэр, худалдаа, засаг захиргааны байгууллага төвлөрсөн газар