тарчиг

Монголоор

Үгийн дуудлага

[tarʧig]

Үндэсний бичиг

ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊ᢉᠢ᠋
ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠬ /~дуу/ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ, /~дуухан/ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊‍᠊ᠨ, /~хан/ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠷᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠨ

(тарчиг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I тэм.

1. Хүн, малын идэш ууш, эдлэх хэрэглэх зүйлээр ховор
2. Тачир.

II.

1. тарчиг тарчиг/тарчиг түрчиг чимээ. (хатуу юмны дуугарах чимээний байдал, олон тэрэг явах, мал үргэхэд гарах чимээ).

Нийлмэл үг

тарчиг амьдрах - идэх уух, эдэлж хэрэглэх зүйлээр хомс амьдрах

өвс ногоо тарчиг байх - а.өвс ногоо ургаагүй байх; б.өвс ногооны гарц муу байх

тарчиг жил - малын шим, үр тарианы ургац муу ховор хомс жил

тарчиг цаг - юм ховор цаг

хаврын тарчиг цаг - хаврын юм ховор, зутруу цаг

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

тар|чиг тэм.. ядуу ~ хорш., тарчигдуу

Хоршоо үг

• тарчиг ядуу - юмгүй, хоосон
• хомс тарчиг - идэх уух, эдэлж хэрэглэх зүйлээр ховор

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Тарчиг залуугаас

Тартай хөгшин дээр

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Тарчиг залуугаас тартай хөгшин дээр

Тайлбар: ажилгүй, унхиагүй залуу хүнээс ажилсаг тэнхлүүн хөгшин нь илүү, хүнийг хөгшин гэж голох хэрэггүй