хорш.

Монголоор

Үгийн утга

'.

1. (хэрэглэж ашигласнаас хэрэггүй болж үлдсэн юм), хог цөв хорш. (хашин тосонд юм хайрч, буцалгаснаас үүсэх хог), хог шороо хорш
2. шилж. Хүн, амьтныг муушаасан хэллэг
3. шилж. Хэмхдэг, үйрмэг, үйрдэс, хаягдал
4. шилж. Хэрэгцээгүй эд агуурс, хөрөнгө хогшил

Холбоо үг

хогийн амьтан - өөдгүй, муу хүн

талхны хог - талхны үйрмэг

чихрийн хог - чихрийн хэрэггүй үлдэгдэл

хогтой айл - хэрэгтэй хэрэггүй хадгалж хураасан новш ихтэй айл

Хоршоо үг

• [[]] [[]] - хэрэглэж ашигласнаас хэрэггүй болж үлдсэн юм
• хог цөв - хашин тосонд юм хайрч, буцалгаснаас үүсэх хог
• хог шороо - элдэв хэрэгцээнээс гарсан зүйл, тоос шороо

Өвөрмөц хэлц

нүдний хог, шүдний мах - хэнд ч юунд ч хэрэггүй, гай удсан хүн