хүнцэл
Монголоор засварлах
Үгийн гарал засварлах
Үгийн дуудлага засварлах
- [xьnʦel]
Үндэсний бичиг засварлах
- ᠬᠥ᠊ᠠᠴᠠᠯ
- (хүнчэл)
Үгийн утга засварлах
- I урга.
- Хэлбэр дүгрэг, хавтгай, амт маш гашуун, хортой, нэгэн зүйл үр
- II нэр.хими.
- Хамгийн хортой бодост тооцогддог, химийн махбод.
Ойролцоо үг засварлах
Нийлмэл үг засварлах
- эмнэлэгт хэрэглэнэ -
Зөв бичихзүй засварлах
Кирил бичгийн зөв бичихзүй засварлах
хүн|цэл урга.. хүнцэлд, хүнцлээс
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй засварлах
Орчуулга засварлах
Товчилсон үг засварлах
Хэлц үг засварлах
Өвөрмөц хэлц засварлах
Хэвшмэл хэлц засварлах
- Хүн хэлбэл өөрт
- Хүнцэл хазвал араанд
- Хүнийг хэлбэл өөрт
- Хүнцэл идвэл араанд
Аман зохиолд орсон нь засварлах
Зүйр үг засварлах
- Хүнцэл I урга. Хэлбэр дүгрэг
- Хавтгай
- Амт маш гашуун
- Хортой
- Нэгэн зүйл үр: эмнэлэгт хэрэглэнэ: гожил
- Хүнж: хүн хэлбэл өөрт
- Хүнцэл идвэл араанд
Тайлбар: хүн муу хэлсэн хүн өөдөлдөггүй