хүнцэл
Монголоор
засварлахҮгийн гарал
засварлахҮгийн дуудлага
засварлах- [xьnʦel]
Үндэсний бичиг
засварлах- ᠬᠥ᠊ᠠᠴᠠᠯ
- (хүнчэл)
Үгийн утга
засварлах- I урга.
- Хэлбэр дүгрэг, хавтгай, амт маш гашуун, хортой, нэгэн зүйл үр
- II нэр.хими.
- Хамгийн хортой бодост тооцогддог, химийн махбод.
Ойролцоо үг
засварлахНийлмэл үг
засварлах- эмнэлэгт хэрэглэнэ -
Зөв бичихзүй
засварлахКирил бичгийн зөв бичихзүй
засварлаххүн|цэл урга.. хүнцэлд, хүнцлээс
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй
засварлах
Орчуулга
засварлахТовчилсон үг
засварлахХэлц үг
засварлахӨвөрмөц хэлц
засварлахХэвшмэл хэлц
засварлах- Хүн хэлбэл өөрт
- Хүнцэл хазвал араанд
- Хүнийг хэлбэл өөрт
- Хүнцэл идвэл араанд
Аман зохиолд орсон нь
засварлахЗүйр үг
засварлах- Хүнцэл I урга. Хэлбэр дүгрэг
- Хавтгай
- Амт маш гашуун
- Хортой
- Нэгэн зүйл үр: эмнэлэгт хэрэглэнэ: гожил
- Хүнж: хүн хэлбэл өөрт
- Хүнцэл идвэл араанд
Тайлбар: хүн муу хэлсэн хүн өөдөлдөггүй