цавчих

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ʦafʧĭ]

Үндэсний бичиг

ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠣ

(чабчи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I үйл.

1. Ирт мэсээр юмыг цохиж даалгах, огтлох

II үйл.

1. Морь малын урд хоёр хөлөөр газар малтах

III үйл.

1. Нүдээ анивхийлэх, ирмэх
2. Нүдээ ирмэж, ямар нэгэн зүйлийн тухай нууц дохио өгөх.

Нийлмэл үг

бургаас цавчих - бургасыг мэсийн ирт талаар цохиж даалгах

мах цавчих - хөлдүү махыг сүхний ирт талаар цохин хэрчих

сүхээр цавчих - сүхний ирт талаар цохих

сэлмээр цавчих - сэлмээр хяргах

адуу цас цавчих - морь урд хоёр хөлөөрөө цас малтах

нүдээ цавчих - нүдээ анивхийлэх

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

цав|ч/их үйл. цавчина, цавчив, цавчъя

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᡍᠣ᠊ᠯ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠳ᠋᠊‍᠊ᠨ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠯᠳ᠋ᠣ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠯᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠬ᠎ᠠ /~схий
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠵᠣ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᡍ‍ᠠ‍ᠣ᠊᠊‍᠊ᠨ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊᠊‍᠊ᠨ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠰ‍‍ᠠ‍ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠷ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠪᠡᠴᠣ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠪᠡᠯ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠪᠡ‍ᠰ‍ᠣ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠮ‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍ᠯ᠎ᠠ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠣ᠊᠊ᠯ‍ᠠ‍᠊ᠷ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍ᢉᡍᠣ᠊ᠳ᠋᠊‍᠊ᠨ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠰ‍‍ᠠ‍᠊‍᠊ᠨ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪ­ᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠭ᠎᠎ᠠ ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠭᠡ᠊ᠢ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠬ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠣ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠮ‍ᠠ‍᠊ᠷ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠣ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊ᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠯ ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠭᠡ᠊ᠢ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍᠊ᠢ ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠭᠡ᠊ᠢ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠎ᠠ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍ᠳ᠋ᠣ᠊᠊‍᠊ᠨ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠬ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠷ‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᡍ‍ᠠ‍‍ᠰ‍‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᡍ‍ᠠ‍ᠴ᠊ᠢ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᡍᠣ᠊᠊ᠵ‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊‍ᠰ‍ᠣ᠊ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠣ᠊ᡍ‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠪᠡᠡ᠋
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠵ‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊ᠯ᠎ᠠ
ᠴ‍ᠠ‍ᠪᠴ᠊ᠢ᠊᠊ᠨ᠎ᠠ

/~уул /~гд /~лд /~лц /~чих /~ж /~аад /~н /~саар /~вч /~вал /~ваас /~магц /~тал /~хлаар /~нгуут /~сан /~аа(гүй)᠎ /~даг /~х /~маар /~хуйц /~лгүй /~шгүй /~я /~гтун /~г /~аарай /~аасай /~аач /~уузай /~сугай /~тугай /~в /~жээ /~лаа /~на

Хэлц үг

Өвөрмөц хэлц

нүд цавчих зуур - хоромхон зуур, маш хурдан