цөл

Монголоор

Үгийн дуудлага

[tsul]

Үндэсний бичиг

ᠴᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠯ

(чөл)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. Ургамал бүрэн ургах нөхцөлгүй, байнгын хуурай уур амьсгалтай, хулан, алагдаахай, могой, гүрвэл, хилэнцэт хорхой, аалз зэрэг цөөн амьтан амьдардаг байгалийн бүс

Нийлмэл үг

цөл нутаг - бараг усгүй, ургамалгүй, хуурай уур амьсгалтай, зэлүүд нутаг

цөлийн бүс - сийрэг таруу өвслөг, сөөглөг ургамалтай, цөл зонхилсон байгалийн бүс, монголын өмнөд хэсэг, цөлийн бүсэд хамаарагддаг бөгөөд манай нутаг дэвсгэрийн арваад хувийг эзэлдэг

цөлжүү хээрийн бүс - цөлийн болон хээрийн ургамалжил сөөлжилдөхгүй, өвслөг ургамлаас монгол өвс хялгана, таана зэрэг зонхилсон Төв Азийн өвөрмөц хээр

цөлийн царцаа амьт. - бие нь тавин есөөс жаран нэгэн миллиметр, олноор нүүдэллэдэг, таримал ургамлыг их хөнөөдөг, царцааны овгийн амьтан

элсэн цөл - элс манх бүхий ус ургамалгүй газар

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

цөл нэр. ~ийн бүс, цөлийн, цөлд, цөлөөр

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠴᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠯ ᠤ‍᠊ᠨ
ᠴᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠯ ᠳ᠋ᠣ
ᠴᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠯ ᠊ᠢ
ᠴᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠯ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠴᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠯ ᠢᠶᠡᠷ
ᠴᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠯ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠴᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠯ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠴᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠯ ᠢᠶᠡ‍ᠨ᠋‍

/~ийн /~д /~ийг /~өөс /~өөр /~тэй /~рүү /~өө

Хоршоо үг

• говь цөл - ургамал тачир сийрэг, ой модгүй, усгүй шахам хээр тал газар ба байнгын хуурай уур амьсгалтай байгалийн бүс