шанаа

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ʃana:]

Үндэсний бичиг

ᠰ᠊ᠢ᠊‍ᠨ᠋‍᠊ᠨ

(сина)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. биезүй. Хүн, амьтны чихний доод эрүүний үзүүрийн орчин газар
2. Нүдний харалдаах хоёр хажуугийн хэсэг газар

Нийлмэл үг

өргөн шанаатай хүн - эрүүний нь доод хэсэг өргөн хүн

шанааны үс - хүн, амьтны чихний доод хэсэгт ургасан үс

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

ша|наа нэр. шанааны, шанаанд, шанаанаас, шанаагаар

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠰ᠊ᠢ᠊‍ᠨ᠋‍᠊ᠨ  ᠶᠢ‍᠊ᠨ
ᠰ᠊ᠢ᠊‍ᠨ᠋‍᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠰ᠊ᠢ᠊‍ᠨ᠋‍᠊ᠨ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠰ᠊ᠢ᠊‍ᠨ᠋‍᠊ᠨ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠰ᠊ᠢ᠊‍ᠨ᠋‍᠊ᠨ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠰ᠊ᠢ᠊‍ᠨ᠋‍᠊ᠨ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠰ᠊ᠢ᠊‍ᠨ᠋‍᠊ᠨ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠰ᠊ᠢ᠊‍ᠨ᠋‍᠊ᠨ ᠪᠡ᠊ᠨ

/~ны /~д /~г /~аас /~аар /~тай /~ руу /~аа

Хэлц үг

Өвөрмөц хэлц

шанааны яс нь гозойх - маш их турж, эцэх