шүр

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ʃьrĕ]

Үндэсний бичиг

ᠱ᠊ᠢ᠊᠊ᠷᠣ

(сирү)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. амьт. Далай тэнгисийн ёроолын хад асганд хүйгээр амьдардаг, ургамал мэт суумал амьтан

II.

1. шүр бялзуухай амьт. (далан хэлт чогчиготой адил, толгойдоо цэцэгтэй, биеийн чандар хар, хэрэлдэх зантай нэг зүйл шувуу), шүрэн замаг урга

Нийлмэл үг

шүрэн арал - шүр хорхойн шохойлог эдээр бүтсэн арал

шүрэн багана - шүрээр чимэглэж хийсэн багана

шүрэн бошго - шүр хорхойн овоорсон яслаг эдээр бүтсэн хад, халуун бүсийн далай тэнгист элбэг байдаг

шүрэн малгай - шүр, сувд зэрэг эрднийн зүйлээр чимэглэж хийсэн малгай

шүрэн толгойтой хөөрөг - шүрээр толгойг нь хийсэн хөөрөг

шүрэн улаан - шүр шиг улаан өнгө

шүрэн шигтгээтэй бөгж - шүрээр шигтгээг нь хийсэн бөгж

шүрэн эрих - шүрээр хийсэн эрих

шүрэн ээмэг - шүрээр шигтгээ хийсэн ээмэг

шүр зээрд - улаан зээрд зүсэм

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

шүр нэр. ~эн толгойтой хөөрөг, шүрний, шүрэнд, шүрнээс, о.тоо шүр­нүүд

Хоршоо үг

• шүр сувд - гоёл чимэглэлд хэрэглэх, цагаан улаан өнгөтэй эрднийн зүйл