эрхтэн

Монголоор

Үгийн дуудлага

[erxĕten]

Үндэсний бичиг

ᠡ᠊ᠷᠭᠡᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ

(эрхэтэн)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Их мэдэл бүхий хүн

II нэр.биезүй.

1. Хүн амьтны мөч, гишүүн мэтийн бие махбод

III нэр.зурхай.

1. Дорно зүгийн зурхайн ёсны жил, сар, өдөр, цагийг нижгээдээр тус тус эзлүүлэн хувааж, нэрийдэх арван хоёр амьтад

Нийлмэл үг

таван эрхтэн - бие, нүд, чих, хэл, хамар

хүрэлцэх эрхтэн - бие

үзэх эрхтэн - нүд

сонсох эрхтэн - чих

амтлах эрхтэн - хэл

үнэрлэх эрхтэн - хамар

эрхтний гар урга. - гаднах өнгө нь шар, доторх нь цагаан, үзүүр этгээд нь зангидсан гар мэт нэгэн зүйл жимс, эмнэлэгт хэрэглэнэ; ванлаг

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

эрх|тэн нэр. эрхтний, эрхтнээс, эрхтэнд, о.тоо эрхтнүүд

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠡ᠊ᠷᠭᠡᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠊ᠣ
ᠡ᠊ᠷᠭᠡᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠡ᠊ᠷᠭᠡᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠊ᠢ
ᠡ᠊ᠷᠭᠡᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠡ᠊ᠷᠭᠡᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠡ᠊ᠷᠭᠡᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠡ᠊ᠷᠭᠡᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠡ᠊ᠷᠭᠡᠳ᠋‍ᠠ‍᠊‍ᠨ᠋‍ ᠢᠶᠡ‍᠊ᠨ
ᠡ᠊ᠷᠭᠡᠳ᠋‍ᠠ‍᠊ᠨ ᠨᠣ᠊ᠬᠥᠣ᠊᠊ᠨ

/~ий /~д /~ийг /~ээс /~ээр /~тэй /~рүү /~ээ /~үүд

Хоршоо үг

• эрхтэн дархтан - онцгой их мэдэл бүхий хүмүүс

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Эм тахиа өдөр бүр төрөвч

Эрхтэн гүйцэд тахиа болох нь цөөн