үдэх
Монголоор засварлах
Үгийн гарал засварлах
Үгийн дуудлага засварлах
- [ьdĕ]
Үндэсний бичиг засварлах
- ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠳ᠋ᠠᠬᠥ
- (үдэ)
Үгийн утга засварлах
- I үйл.
- Хүнийг явах, аянд мордоход даган гаргаж өгөх
- II үйл.
- Юмыг утас, шөрмөс мэтээр холбож бэхлэх
- шилж. Үг хэлэхгүй байх, дуугүй байх
Ойролцоо үг засварлах
Нийлмэл үг засварлах
- үдэх ёслол - зочдыг хүндэтгэлтэйгээр гаргаж өгөх ёс заншил
- үдэн гаргах - аян замд нь гаргаж өгөх
- үдэж мордуулах - үдэн явуулах, мордоход нь дагаж гаргаж өгөх
- зочдыг үдэх - зочдыг гарган өгөх
- нулимсаар үдэх - бусдыг гарган өгөхдөө нулимс унаган хоцрох
- харцаараа үдэх - бусдыг гарган өгөхдөө үг хэлэхгүй харсаар хоцрох
- дэвтэр үдэх - дэвтрийг холбон бэхлэх
- хана үдэх - ханыг хооронд нь холбох
Зөв бичихзүй засварлах
Кирил бичгийн зөв бичихзүй засварлах
ү|д/эх үйл. зочдыг ~, үднэ, үдэв, үдлээ, үджээ, үдье, үдэж; үдэгдэх, үдэзнэх, үдэцгээх, үдчих
Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй засварлах
Орчуулга засварлах
Товчилсон үг засварлах
Хэлц үг засварлах
Өвөрмөц хэлц засварлах
- эцсийн замд нь үдэх - нас барсан хүнийг оршуулах
- амаа үдэх - үг үл хэлэх, дуугүй болох
- ↑амаа үдэх
- ↑ амыг нь үдэх
- ↑ буянаар үдэх
- ↑ зэвсгээр үдэх
- ↑ эцсийн замд нь үдэх
Хэвшмэл хэлц засварлах
Аман зохиолд орсон нь засварлах
Цэцэн үг засварлах
- Үдэх цаг байхад угтах цаг бий
Тайлбар: явсан хүн ирдэг, хүнийг үдэж явуулдаг ч бас угтаж авдаг ёс бий