өвөг

Монголоор

Үгийн дуудлага

[цwцg]

Үндэсний бичиг

ᠡᠪᠤᠭᠡᠡ᠋
ᠡᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠪᠤ᠊ᠢ᠊ᠡ᠋

(эбүгэ) ~ дээ­дэс (өбүг) шувууны ~

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Эцгийн дээд үеийнхэн;
2. Өөрийн эцэг, эхийн аав
3. Эртний

II нэр.

1. Зарим шувуу, хэвлийгээр явагчдын толгой дээр ургасан урт өд, үс

Нийлмэл үг

өвөг эцэг - өвөг аав

өвөг аав - эцгийн эцэг буюу өвгөн аав

элэнц өвөг - өвөг эцгийн эцэг

хуланц өвөг - дөрөвдэх дээд үе, элэнц эцгийн эцэг

өндөр өвөг - тав дахь дээд үе, хуланц өвгийн эцэг

өвөг монгол хэл хэл шинж. - эртний монгол хэл

шувууны өвөг - шувууны толгой дээр ургасан урт үс, өрвөлөг

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

ө|вөг нэр. эхийн аав) ~ эцэг/эх, өвгийн, өвөгт, өвгөөс

Хоршоо үг

• өвөг дээдэс - өөрийн удам угсааны дээд үеийн хүмүүс

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Өвөг хүн эмгэндээ хайртай

Өвөөлж шувуу өндгөндөө хайртай

Өвөг язгуураа санаж хүндэл

Өссөн төрснөө дагаж хүндэл

Өл буга өвөлжилтэй суултай

Өвөг хүн (суултай) нутаглаатай

Өлзий шувуу

Өдөр бүр дуугаравч

Өвлийг тавьдаггүй

Өвөг хөхөө дуугарвал зун болдог юм