дөнгө

Монголоор

Үгийн дуудлага

[dцŋgц̆]

Үндэсний бичиг

ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠩ‍ᠭᠡᠡ᠋

(дөнггэ)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.хуучир.

1. Хэрэгтний хөл, хүзүүнд углах дундаа нүхтэй, зүймэл дөрвөлжин хавтгай мод
2. Нохойн хүзүүнд тээглүүр болгон уях уртавтар нарийн мод
3. шилж. Тээр, дараа

Нийлмэл үг

дөнгө зүүх - дөнгөлөх

дөнгөтэй нохой - хүзүүндээ тээглүүртэй нохой

дөнгөнд орох - салж холдож болшгүй юманд орох

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

дөн|гө нэр. ~ зүүх шилж. (гарцаагүй байдал) бусдын ~нд орох, дөнгийг, дөнгөний, дөнгөнд, дөнгөнөөс, дөн­гөөр

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠩ‍ᠭᠡ᠊ᠨ ᠊ᠣ

ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠩ‍ᠭᠡ᠊ᠨ ᠳ᠋ᠣ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠩ‍ᠭᠡᠡ᠋ ᠊ᠢ᠊᠊ᠢ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠩ‍ᠭᠡ᠊ᠨ ᠡᠴ᠊‍᠊ᠨ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠩ‍ᠭᠡᠡ᠋ ᠪᠡ᠊ᠷ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠩ‍ᠭᠡᠡ᠋ ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠩ‍ᠭᠡᠡ᠋ ᠡᠣ᠊᠊ᠷᠣ᠊ᡍᠣ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠩ‍ᠭᠡᠡ᠋ ᠪᠡ᠊‍᠊ᠨ
ᠲ᠋ᠣ᠊᠊ᠢ᠊ᠩ‍ᠭᠡᠡ᠋ ᠨᠣ᠊ᠬᠥᠣ᠊᠊ᠨ

/~ий /~д /~ийг /~өөс /~өөр /~тэй /~рүү /~өө /~нүүд

Хоршоо үг

• гав дөнгө - ялтны гар хөлийг холбох, хүзүүнд нь углах зүйл

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Муу эм дөнгө

Тайлбар: муу эмэгтэй амьдралд хань болдоггүй тээр болдог