гав

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ǧaw]

Үндэсний бичиг

ᠭᠠᠪ
ᠭᠠᠪᠡᠡ᠋

(габа) ~ гинж (габ) ~ ганц

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Хатуу юманд гарсан ан цав

II нэр.

1. Ялтны хоёр гарын бугуйгаар холбож агдлах төмөр хэрэгсэл

III нэр.

1. Эв эе, эв түнжин;
2. Эв дүй

IV.

1. гав шав хорш. (хурдан хөдөлгөөнтэй, шаламгай, гавшгай), гав шав ажиллах (хурдан шаламгай ажиллах), гав шав хийсэн хүн (хөнгөн, шаламгай хүн).

V сул.

1. “Га”гаар эхлэсэн үгэнд хүч нэмэгдүүлэх үг

VI.

1. гав гав аялга. Гөлөгний дуугарах дуу.

Нийлмэл үг

гав гарах - ан цав суух

гав суух - гавтах

газрын гав - а.газрын ан цав; б.алс хол, газрын мухар

гав зүүх - гавлах

гав хийх - а.гав зохион бүтээх; б.гав зүүх

эв гавыг нь олох - а.эв зүйг нь олох; б.аргаар үзэх; в.эвдэрсэн юмыг ормоор нь эвлүүлэх

гав ганц - цор ганц, ердөө л ганц

гав ганц хүүхэд - цор ганц хүүхэд

гав ганцаараа/гав ганцаарханаа - ердөө л ганцаараараа

гав шар - гүн шар гав гашуун

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

гав I.нэр. ~ цав хорш. II.нэр (төмөр хэрэгсэл) гарын ~, гавыг, гавны, гавд, га­ваар

Хоршоо үг

• ан гав - юмны ангайж цуурсан хэсэг
• гав цав - юмны хагарч цуурсан хэсэг
• гав гинж - хэрэгтэн хүний гар, хөлөнд зүүж агдлах хэрэгсэл
• гав дөнгө - ялтны гар хөлийг холбох, хүзүүнд нь углах зүйл
• гав тушаа - гав гинж
• эв гав - эв дүй
• гав шав - хурдан хөдөлгөөнтэй, шаламгай, гавшгай

Хэлц үг

Өвөрмөц хэлц

газрын гаваар орох - ор сураггүй алга болох