шав

Монголоор

Үгийн дуудлага

[ʃaw]

Үндэсний бичиг

ᠱ‍ᠠ‍ᠪ
ᠰ᠊ᠢ᠊ᠪ
ᠰ᠊ᠢ᠊ᠪᠡᠡ᠋

(сиба) ~ тавих (шаб) ~ хийх

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Харвалга, буудлагын бай
2. Гэр барих болон аливаа барьж байгуулах зүйлийг урьдчилан үзэж тавьсан тэмдэг; шавга

II нэр.

1. Өлмий, ёроол.

III.

1. гав шав хорш. (хурдан хөдөлгөөнтэй, шаламгай гавшгай), шав шув хорш

IV сул.

1. Хүч нэмэгдүүлэх сул уг, нэн, маш

V.

1. шав хийсэн (а.гавшгай, гялалзуур, хөнгөн шаламгай; б.яггүй сайн, дажгүй, зүгээр), шав хийсэн хүүхэн (гавшгай, гялалзуур хүүхэн), шав хийсэн эмээл байна яриа. (дажгүй сайхан эмээл).

Нийлмэл үг

шав буудах - бай буудах

буудлагын шав - буудлагын бай

шав босгох/шав тавих - а.гэр барих газар дээр аргал хомоол, чулуу зэргээр тэмдэг тавих; б.шинээр байшин барилга барих зам дээр тэмдэг тавих; в.харвах, буудахад зориулж бай, тэмдэг босгох, тавих

гэрийн шав - гэр барихаар тавьсан тэмдэг, гэрийн он авах, шав босгосон газар өөр айл буухыг цээрлэдэг

шав шар - тод шар өнгө, нэн шар өнгө

шав шар үстэй - маш шар үстэй

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

шав I.нэр.

Хоршоо үг

• бай шав - харваж буудахаар босгосон зүйл
• шав тэмдэг - гэр, байшин барихаар оноож тавьсан тэмдэг
• гав шав - хурдан хөдөлгөөнтэй, шаламгай гавшгай
• шав шув - цохих, дэлдсэнээс болж гарах дуу чимээ

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Шунахай хүн

Шав шув халтартай адил