тан

Монголоор

Үгийн дуудлага

[taŋ]

Үндэсний бичиг

ᠲ᠋‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊ᠡ᠋

(танг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Ургамлын зүйлийг нүдэж нунтаглан, хандалж уудаг монгол, хятад эмнэлэгт хэрэглэдэг бүдүүн ширхэгтэй нэг зүйл эм

II.

1. тан газар (голын усны дундах элс хайр, чулуутай газар).

III чимээ.

1. Төмөрлөг зүйлийг цохих, дэлдэхэд гарах дуу чимээ
2. Хатуу нумыг тамшаалахад гарах дуу чимээ, дууны байдал;

Нийлмэл үг

тан авах - тан худалдан авах

тан уух - тусгайлан гар аргаар бэлдсэн бэлдмэл уух

тан түн хийх - төмөрлөг зүйлийг цохилох чимээ гарах

харанга тан хийх - харанга дэлдэхэд чимээ гарах

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

тан нэр. ~ уух, тангийн, танд, тангаар

Хоршоо үг

• эм тан - өвчин анагаах төрөл бүрийн эмийн бэлдмэл
• түн тан - төмөрлөгийг цохих, дэлдэхэд гарах бөглүү хүнгэнэсэн чимээг дууриах аялга
• тан тэн - юмыг цохих, дэлдэхэд гарах бөглүү цангинасан чимээг дууриах аялга
• тан тин - юмыг цохих, дэлдэхэд гарах хангинах чимээг дууриах аялга

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Эм өгөвч эдгэхгүй

Тан өгөвч таарахгүй