хаг

Монголоор

Үгийн дуудлага

[xag]

Үндэсний бичиг

ᠬᠠᠬ

(хаг)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Хад, чулуу, хөрсний гадарга дээр гол төлөв ургадаг өнгөр
2. Ямар нэгэн юманд тогтож дагтаршсан зүйл
3. Хүдрийг боловсруулснаас гарах зүйл

II нэр.

1. Мөөг болоод замгийн хам бүрдэл.

III нэр.

1. Мал төллөхөд гарах төлийг бүрхсэн хальс, малын ихэс.

IV.

1. хаг яг хорш. (хахиран гарах дуу чимээ).

Нийлмэл үг

хаг бие - иш, навч, үндэс гэсэн тодорхой ялгарах эрхтэнгүй доод ургамлын биенцэр

хаг тогтох - хаг бий болох, хагтах

хагийн замаг - хаг биеийн бүрэлдэхүүний замаг, ногоон, хөх ногоон, шар ногоон, хүрэн зэрэг замаг мөөгтэй хамтарч хаг үүсгэсэн нь

хагийн мөөг - замагтай хамтарч хаг үүсгэсэн мөөг

чулууны хаг - хад чулууны гадуур бүрхэж тогтсон зүйл

толгойн хаг - арьсны өнгөнцөр хөрснөөс гарах өнгөр

шүдний хаг - шүдэн дээр тогтох чулуурхаг хөгц

төмрийн хаг - төмрийг хүдрээс хайлуулж авахад гарах хатуу зүйл

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

хаг нэр. ~ тогтох (тогтсон зүйл) толгойн/шүдний ~, хагийн, хагт, хагаас

Хоршоо үг

• хаг ис - юман дээр тогтсон тортог
• хаг яг - хахиран гарах дуу чимээ

Хэлц үг

Өвөрмөц хэлц

хагийг нь маажих - муу муухайг нь хэлэх

Хэвшмэл хэлц

Хаданд гарсан ямаа

Хаг идээд ирдэг

Хадам дагасан эр

Хазаараа бариад ирдэг