хажуу

Монголоор

Үгийн дуудлага

[xaʤu:]

Үндэсний бичиг

ᠬᠠᠵ‍ᠠ‍ᡍᠣ

(хажагу)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

нэр.

1. Юмны нэгэн тал
3. Дэргэд, шадар
4. Уулын хэвгий
5. Гаднын, хөндлөнгийн
6. шилж. Сацуу, зэ-рэгцээ, гадна, хооронд

Нийлмэл үг

баруун хажуу - баруун тал, баруун этгээд

зүүн хажуу - зүүн тал, зүүн этгээд

хажуу тал - хажуу этгээд, хажуу хэсэг

хажуугийн мэдрүүл - зарим хоёр нутагтан, авгалдай, загас, дугариг амтны мэдрэхүйн эрхтэн

хажуугийн ташилт - хажуугийн чиглэлийг хэвтээ хавтгайтай харьцуулахад үүсэх өнцөг

хажуугийн хатингарт хатуурал - тодорхойгүй шалтгаанаар үүсэж тархи, нугасны хөдөлгөөний мэдрэлийн эс зогсолтгүй хөнөөгдөж, булчин мах шуугдаж, гүн саажил үүсдэг төв мэдрэлийн тогтолцооны архаг, давших явцтай өвчин

хажууд суух - дэргэд суух

хажуугийн байрлал - гадаргыг бүрдүүлэгч уул, нуруу, толгодын хажуу бэл, зүг зовхис, зонхилох салхины чиглэлийн хувьд байрласан байрлал

уулын хажуу - уулын хэвгий хэсэг

хажуугийн хүн - гаднын хүн, хөндлөнгийн хүн

үзэхийн хажуу - үзэхийн зэрэгцээ

явахын хажуу - явахын зэрэгцээ

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

ха|жуу тэм.. хэсэг) баруун ~, хажуугийн, хажууд, хажуугаас

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй

ᠬᠠᠵ‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ
ᠬᠠᠵ‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊ᠳ᠋‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊‍᠊ᠨ
ᠬᠠᠵ‍ᠠ‍ᡍᠣ᠊‍ᠠ‍‍ᠠ‍‍ᠠ‍᠊ᠨ

/~дуу /~дуухан /~хан

Хоршоо үг

• хажуу хавирга - хажуу тал, ойр дэргэд, хавь ойр, ойр тойрныхон
• хажуу саахалт - ойр хавийн хүмүүс, зэргэлдээ амьдрах хүмүүс

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Хав загас халиун хөөж хэрэлдвэл

Хажуу дахь загасчны олз