тайга

Монголоор

Үгийн дуудлага

[taiǧă]

Үндэсний бичиг

ᠲ᠋‍ᠠ‍᠊ᠢ᠊᠊ᠢ᠊᠊ᠭ᠎᠎ᠠ

(тайиг-а)

Галиглах зарчим

Үгийн утга

I нэр.

1. Хөндөгдөөгүй ой хөвч бүрхсэн өтгөн шигүү, өндөр аглаг уул нуруу

II.

1. тайга нохой амьт. (зэгзгэр өндөр хөлтэй, тачир үстэй, маш хурдан гөрөөч нохой)

Нийлмэл үг

тайгын адуу - ян сарьдаг уултай, цас их унадаг Якут, Хойд туйлын ой орчмоор нутагшсан, хүйтэнд тэсвэртэй нэг омгийн адуу. Мөн Монголын хойд хязгаарын Хөвсгөлийн тайга хавийн Дархад нутгийн цагаан адуу

тайгын бүслүүр - газар нутгийг уур амьсгалынх нь онцлогоор хуваасны шилмүүст ой зонхилсон ургамлын хэв шинж бүхий хэсэг

тайгын ургамал - тайгын бүсэд ургах ургамал

тайгын цаатан - тайгын аглаг зэлүүд газар цаа маллан амьдрах нэг ястан

Зөв бичихзүй

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй

тай|га нэр. тайгын бүслүүр, тайгад, тайгаар

Хоршоо үг

• ой тайга - өтгөн шигүү, аглаг ой мод
• уул тайга - өтгөн шигүү ургасан ой мод бүхий уул нурууд
• хөвч тайга - аглаг зэлүүд өтгөн ой мод, уул нуруу бүхий газар

Хэлц үг

Хэвшмэл хэлц

Тайга нохой хуцдагаараа хуцаг

Тайлаг тэмээ явдгаараа явна

Тайга нохойноос хурдан

Таваг туулайнаас хурдан

Тайга тавихын эхэнд баана

Тал газар тавиулж

Тайга газар алхуулж

Хөндий газар хатируулж

Хөвч газар сажлуулах

Тангад хүнийг тэжээвэл толгой дээр гарна

Тайга нохойг тэжээвэл орон дээр гарна

Аман зохиолд орсон нь

Зүйр үг

Хөвч тайга хорш. (аглаг зэлүүд өтгөн ой мод

Уул нуруу бүхий газар).

@тайга II. тайга нохой амьт. (зэгзгэр өндөр хөлтэй

Тачир үстэй

Маш хурдан гөрөөч нохой): тайга туулайнаас хурдан

Ташуур мориноос хурдан

Тайлбар: маш хурдан, морины хурдан нь ташуурандаа байдаг