Монголоор засварлах

Үгийн гарал засварлах

Үгийн дуудлага засварлах

[xцfʧĭ]

Үндэсний бичиг засварлах

ᠬᠥ᠊ᠪᠴ᠊ᠢ


(хөбчи)

Галиглах зарчим

Үгийн утга засварлах

I нэр.
  1. Уул нуруу үргэлжилсэн өндөрлөг газар, мөн өндөрлөгт тогтсон ягц мод
II нэр.
  1. Нумыг матируулан тогтоох мушгимал сур
  2. Морин хуурын татуурыг хөвчилсөн адууны дэл сүүл;
III тэм.
  1. Хөвчин.
IV.
  1. тээрхийн хөвч (эр бэлгэ эрхтний тээрхий шамарга хоёрыг холбосон шөрмөс), хөвч таслах (хозлох).

Ойролцоо үг засварлах

Нийлмэл үг засварлах

эзэнгүй хөвч - ойр тойронд нь хүн амьдардаггүй, алслагдсан ой мод, уул ус бүхий газар
нумын хөвч - нумыг матируулан татдаг сур

Зөв бичихзүй засварлах

Үг хувилгах зарчим

Кирил бичгийн зөв бичихзүй засварлах

хөвч нэр. ой ~ хорш. (битүү ой мод), хөвчийн, хөвчид, хөвчөөс

Үндэсний бичгийн зөв бичихзүй засварлах


Орчуулга засварлах

Хоршоо үг засварлах

  • ой хөвч - аглаг битүү ой мод
  • уул хөвч - хүний хөлөөс хол өтгөн шигүү ой мод бүхий аглаг уул нуруу
  • хангай хөвч - өндөр уул нуруу, гол горхи, ой мод жигдэрсэн газар
  • хөвч царам - аглаг зэлүүд, өтгөн ой мод бүхий өндөрлөг сэрүүн газар
  • хөвч тайга - аглаг зэлүүд өтгөн ой мод, уул нуруу бүхий газар

Товчилсон үг засварлах

Хэлц үг засварлах

Өвөрмөц хэлц засварлах

Хэвшмэл хэлц засварлах

Тал газар тавиулж
Тайга газар алхуулж
Хөндий газар хатируулж
Хөвч газар сажлуулах
Хөлс гаргаж хүн болох
Хөвч нугалж баатар болох

Аман зохиолд орсон нь засварлах

Зүйр үг засварлах

Хөвчид сууж
Хөөтэй хожуулд мөргөх

Тайлбар: зовж зүдрэх

Хөвчийн өндөр өвс тэмээнд зохихгүй
Хөтлийн богино өвс үхэрт зохихгүй

Тайлбар: юм, үзэгдэл өөр өөрийн зохилдлогоотой